w czasie kiedy Kozicką jeszcze zatrzymywał pensjonat. Widać nurtowało go, żem o ten szpital zapytał. Sam powrócił do tej kwestii. Powiedział:<br>- Isia - tak ją nazywał, podobnie jak obecnie mówił jej po imieniu, czego dawniej nigdy przy mnie nie robił - nie orientuje się w położeniu. Prawdą jest, że mam oszczędności, ale niechbym się z nimi ujawnił, rozdrapią je.<br>- Kto?<br>- Sąd. Adwokaci. - No, ale... Przerwał mi:<br>- Nie wiem również, na ile czasu należy obliczyć moją kwarantannę. Może już nigdy nie wrócę na ring!<br>- Na ring?<br>- Do łask! Może te trochę uskładanego grosza będzie musiało starczyć na dosyć długo. Na bardzo długo! To znaczy