tobą nie wytrzyma? -<br>Kargul całkiem opacznie zrozumiał intencje Pawlaka.<br> - Ot, &lt;orig&gt;murmyło&lt;/&gt; - Kaźmierz kipi jak czajnik na wolnym ogniu. - Nie o<br>Jaśka pogrzebie ja myślał, tylko o twoim. Już tyle lat temu Jaśko ci<br>obiecał, że czyjaś głowa spadnie, a sam wiesz, że u Pawlaków słowo<br>droższe pieniędzy.<br> Kargul sapie z niechęcią: znów ten konus mu nauki daje. A jeszcze<br>wczoraj, gdy ustalali scenariusz wydarzeń, to obaj się czuli<br>wspólnikami. Ostatecznie stanowią przecież rodzinę. Czekająca na<br>chrzciny Ania jest ich wspólną wnuczką. Wydawać się mogło, że więcej<br>Kaźmierza łączy z sąsiadem niż z rodzonym bratem.<br> - Kiedy ty jemu, Kaźmierz, prawdę roztłumaczysz?<br> - Do