się swego uczucia, albowiem jak większość młodzieńców w jego wieku sądził, że miłość jest czymś niemoralnym i zabronionym. Zupełnie inaczej na całą tę sprawę zapatrywał się Henryk. Przyszedłszy rano do interesu nie wiedział jeszcze o niczym. Gdy tylko wszedł do bufetu, otoczyły go cztery panny: piegowata kasjerka Stefa, chuda i niechlujna kawiarka Elza i obie panny bufetowe - Tola i Marta.<br>- Panie Henku, panie Henku, co tam Romek mówił, jak się czuje, kiedy wrócił, co opowiadał - pytały wszystkie naraz czepiając się jego rąk i marynarki.<br>- Co, co takiego, co się stało?<br>Były bardzo zgorszone, że Henryk nic jeszcze nie wie. Opowiedziały mu