rodzice nie śmieli się ze skeczu tylko ze mnie, co na długie lata oduczyło mnie pisania utworów scenicznych. I kiedy publiczność zaczęła moje sztuki nagradzać śmiechem, przekonana byłam zrazu, że śmieje się ze mnie, dzięki czemu nie przewróciło mi się w głowie i podejrzewam, że Szekspir jest lepszy.<br>Lecz rytmy niechybnie są we mnie. Przez całe życie będzie mi towarzyszyła ta wewnętrzna muzyka, dla której ja sama jestem zarazem słuchaczką i instrumentem. Harmonia, nie pozwalająca mi zdradzić dla kariery rytmów i rymów, choćby to oburzało wszystkich świętych współczesnej krytyki poetyckiej.<br>Wpisana jestem na stronie rytmu jak na stronie przeznaczenia.<br>Może dzięki