ta stanowiła wsparcie dla oceny ówczesnej sytuacji, wygłoszonej przez naczelnika wydziału z &lt;name type="org"&gt;CZMiOZ Ministerstwa Kultury i Sztuki&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Kazimierza Saskiego&lt;/&gt;, który stwierdził, że "obiekty zabytkowe w Polsce znajdują się w stanie wręcz katastrofalnym. W ciągu 12 lat nie tylko nie usunięto olbrzymich zniszczeń wojennych, ale skutkiem wtórnego procesu dewastacji, wynikłego z niedostatecznego zapewnienia obiektom podstaw ekonomicznych i ich utrzymania powstały znaczne nowe zniszczenia.<br>Spostrzeżenia te w przytłaczającym stopniu dotyczyły zabytków na obszarze "ziem odzyskanych", gdzie jeszcze w latach 70. i 80. problem zrujnowanych lub nieużytkowanych budowli zabytkowych w obszarach miejskich, terenowi władcy chcieli "załatwić" - drogą wyburzeń. Drastycznym przykładem było wysadzenie w powietrze