Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Kultura
Nr: 5(500)
Miejsce wydania: Paryż
Rok: 1989
co go cechuje? To bohaterski dekadent w socjalizmie, abnegat, poszukiwacz przygód. Często na marginesie społecznym, uprawiający "szemranie zajęcia", stwarza sobie w polskiej szarzyźnie własny, bajeczny świat. Otacza go aura. Pozbawiony zasad, piastuje własne zasady. To erudyta i łgarz. Wolny człowiek w zniewolonym świecie. Niebieski ptak płacący wysoką cenę za swoją niefrasobliwość. Dwa skrajne warianty tej postaci to stary pan Julian Wołoszynowski z części Moi pisarze i Ireneusz Iredyński w Śmierci. Pierwszy karmi się wyłącznie przeszłością, drugi wypiera się swojej przeszłości, kreując swoją osobowość poprzez ciągle nowe ekscesy. Wytworny eskapista i brutalny nihilista. Nowakowski podziwia ich i umie o nich pisać. Używając
co go cechuje? To bohaterski dekadent w socjalizmie, abnegat, poszukiwacz przygód. Często na marginesie społecznym, uprawiający "szemranie zajęcia", stwarza sobie w polskiej szarzyźnie własny, bajeczny świat. Otacza go aura. Pozbawiony zasad, piastuje własne zasady. To erudyta i łgarz. Wolny człowiek w zniewolonym świecie. Niebieski ptak płacący wysoką cenę za swoją niefrasobliwość. Dwa skrajne warianty tej postaci to stary pan Julian Wołoszynowski z części Moi pisarze i Ireneusz Iredyński w Śmierci. Pierwszy karmi się wyłącznie przeszłością, drugi wypiera się swojej przeszłości, kreując swoją osobowość poprzez ciągle nowe ekscesy. Wytworny eskapista i brutalny nihilista. Nowakowski podziwia ich i umie o nich pisać. Używając
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego