któremu można skonstruować wskaźniki (definicyjne i empiryczne), by wyróżnić poszczególne segmenty struktury społecznej. Dyskusyjne jest zwłaszcza wytyczenie granicy miedzy klasą robotniczą a inteligencją. Są to części struktury społecznej najmniej jednolite wewnętrznie, między którymi zarazem występują grupy graniczne. Wyodrębnienie podstawowego trzonu warstwy (lub klasy) nie rozwiązuje problemu przynależności grup przejściowych, o niejednoznacznych cechach położenia społecznego. Zastosowanie ścisłego rozróżnienia jest więc zadaniem raczej niewykonalnym, nieracjonalne byłoby dokonanie podziałów zbyt arbitralnych, zacierających cechy rzeczywistości społecznej. Należy więc zrezygnować ze zbyt szczegółowej analizy i zbyt ogólnych podziałów i skoncentrować się na wyznaczniku określonym jako tożsamość społeczna partnerów struktury społecznej, ustalającym m.in. stosunek porządkujący. Jest