była zgoda na przywrócenie Solidarności. Zapadła ona na dramatycznym posiedzeniu KC PZPR w nocy z 17 na 18 stycznia 1989 r. Dziesięć dni później, 28 stycznia, odbyło się dziesiąte posiedzenie Rady Konsultacyjnej, które oceniło jej dwuletnią działalność. Zebrani uznali, że "główną, wspólnie wypracowaną wartością tego eksperymentalnego i modelowego organu jest niekonwencjonalna formuła funkcjonowania, swoboda i krytycyzm dyskusji, szeroki zakres podejmowanych problemów, spotkania i zbliżenia ludzi o różnych politycznych rodowodach i poglądach". Uznano, że dotychczasowe zasady działania Rady sprawdziły się. Był to już jednak początek końca Rady Konsultacyjnej. Polityka kooptacji, czyli przyciągania do obozu rządzącego ludzi z różnych grup i środowisk, wyczerpała