nam cywilizacji świata.<br>Aby mogło nagromadzić się prawie trzy metry mułu i szlamu, woda musiała stać w tym miejscu przez bardzo długi okres na wysokości bez mała ośmiu metrów. Obliczono, że przy takim poziomie wód cała Mezopotamia padła ofiarą powodzi. Były to więc kataklizmy na skalę rzadko w dziejach spotykaną, niemniej jednak o charakterze lokalnym. Ale dla ówczesnych mieszkańców dotknięty klęską obszar stanowił cały świat, a powódź oznaczała wszechogarniający potop, którym bogowie ukarali grzeszną ludzkość. Opowieści o katastrofie snuły się wiekami od Sumerów do Akadyjczyków i Babilończyków. Z Mezopotamii wynieśli je do Kanaanu Hebrajczycy, przekształcili na swój sposób i swą własną