spór dotyczy więc wyboru drogi rozwoju. Znaczna grupa ekonomistów opowiada się za zwróceniem uwagi jedynie na szybki rozwój gospodarczy mierzony wzrostem dochodu narodowego (GDP). Zakłada się, że w ten sposób uzyska się możliwie największą efektywność gospodarczą, co pozwoli w późniejszych latach zająć się problemami ochrony środowiska. Szeroko rozpowszechnioną tezę o niemożności rozwiązywania obecnych i zaległych problemów środowiskowych przedstawiono w <hi>Strategii dla Polski</>, którą rząd i sejm przyjął w roku 1994. Prezentowano ją też w pracach prof. G. Gorzelaka i niektórych opracowaniach Komitetu Prognoz "Polska XXI w.". Przykładami realizacji koncepcji szybkiej efektywności może być polityka zawłaszczania zasobów przyrody. Taką politykę realizuje obecnie