kapcie zdjęłam, schowałam łeb w poduszkę - taką jeszcze przez babcię haftowaną - i beczę jak głupia. Myślalam, że tata już śpi i nie słyszy, ale nie! Usłyszał. Zawiązuje szlafrok. Przygładza siwe włosy. On zawsze musi być czarujący! Nawet zębów nie zostawił w szklance. Stoi nade mną. Przestałam płakać i patrzę z nienawiścią. A on do mnie: <br>- Smoluszku... Co ty... <br>Doprowadzi mnie do szału tym "Smoluszkiem"! <br>- Nie jestem żaden Smoluszek! Jestem stara krowa! Mam dziewiętnaście lat! Dziewiętnaście lat! <br>- Coś ty piła?<br>- Samogon!<br>- Zośka!<br>- Nienawidzę cię!<br>- Myślałem, że zachowasz spokój. I godność.<br>- W dupie mam godność! Sprzedałeś mnie! "Jak pan profesor mojego, to ja