dewiacyjne, ale - i tu paradoks - etykietowanym osobom (grupom) o to właśnie chodzi. Jest to więc sytuacja odmienna od zakładanej w perspektywie reakcji społecznej.<br>Jak się wydaje, proces dewiacji tego rodzaju jest charakterystyczny m.in. dla podkultur młodzieżowych czy ruchów kontestacyjnych w rodzaju hippisów czy punków. Wprawdzie negatywna reakcja społeczna jest nieodzownym elementem określającym te ruchy czy podkultury jako dewiacyjne, lecz poczucie inności, odrębności i tożsamości wynikającej z piętna, które ich członkowie dobrowolnie sobie narzucają, poprzedza reakcję społecznej widowni.<br>Specyficznym wariantem &lt;orig&gt;samonaznaczania&lt;/&gt; nonkonformistycznego jest sytuacja, w której jednostka aspiruje do przynależności do grupy już wcześniej zdefiniowanej i naznaczonej jako dewiacyjna. Wówczas negatywna