który o tej porze zwykł był na ganku czytywać gazetę - Park tchnął ciepłą wilgocią i mdłym zapachem zbutwiałych zeszłorocznych liści. Z gąszczów zalatywało cierpkością. Działy się tam jakieś niepojęte sprawy w popołudniowym, brązowym blasku wiosennego słońca... Jakieś szmery, jakieś szelesty niedocieczone odzywały się powszędy, to ciszej, to głośniej, ciekawiąc i niepokojąc...<br>Panna Aniela lekką stopą snuła się po ścieżkach i alejkach. Witała znajome, co cienistsze, zakątki, pełne wspomnień zeszłorocznego lata i niebywale pięknej jesieni - - Czuła w sobie podniecające dreszcze szybko bijących pulsów i jakieś na wskroś przenikliwe a lube drgnienia krwi...<br>&lt;page nr=49&gt; Niekiedy bezwiednym a przelotnym gestem przyciskała do piersi dłoń prawą