się szczęśliwym, żem się urodził i wychował w wyznaniu ewanielickim, lecz jestem pełen najgłębszego uszanowania dla krajowego wyznania" – napisał Linde w 1823 r. Gdy w 1802 r. podjął starania o stanowisko rektora Liceum Warszawskiego, jego wyznanie dawało mu u władz pruskich większe szanse, niż kandydatowi katolickiemu. Później miał okresy niepokoju o swoją pozycję społeczną i pełnione urzędy. Obawiał się, że jako luteranin zostanie ich pozbawiony. Dlatego w pierwszym półroczu 1810 r. rozważał możliwość objęcia katedry historii w Uniwersytecie Wileńskim. Szczególnie trudne były dla niego lata 1820-1830. Był wówczas ograniczany w swych uprawnieniach i odsuwany w awansach, co powodowało w