kanałami, żywe pochodnie, żywcem pogrzebanie, brak broni z amunicją sytuacje mocno się powtarzały. Proporcja sił też została plus minus zachowana. Można chyba zaryzykować twierdzenie, że ŻOB tak się miała do oddziałów Stroopa jak powstańcy 1944 roku do wojsk frontowych i specjalnych, które ich rozgromiły. Zapewne w 1944 roku zadano Niemcom nieporównanie większe straty, ale i tak militarnie oba powstania nie miały znaczenia. Samotność bojowników getta zaczynała się od słynnej karuzeli kręconej w wielka-nocnym wesołym miasteczku tuż za murem. I powstańcy warszawscy pomocy się nie doczekali. To prawda, byli szczęśliwsi o złudzenie, nadzieję, ale też naprawdę sporo za to zapłacili i