tej teorii nie na tym głównie polega, iż wyjaśnia ona zachowanie się ludzi w sytuacjach kooperacyjno-konfliktowych. Wyobraźmy sobie przypadek stosunkowo prosty: dwie osoby (lub grupy ludzi) znajdują się w sytuacji skrajnie antagonistycznej i każda z nich ma po kilka sposobów postępowania do wyboru. Wydaje się rzeczą w najwyższym stopniu nieprawdopodobną, aby któraś z nich podjęła decyzję wyróżnioną przez teorię gier, a polegającą (z reguły) na losowym wyborze działania, wedle uprzednio wyliczonego, optymalnego rozkładu prawdopodobieństwa. Chyba że osoba, o której mowa, zna teorię gier i stosuje się do jej zaleceń. Ale to już zupełnie co innego; w takim bowiem przypadku teoria