teatru z wielkim pękiem waty cukrowej w lepkich palcach? Jak mogłem uwierzyć, że wariacka jazda na motorze jest manifestacją czystości młodzieńczego umysłu? Życie z nią było wieczną przygodą, ale okazało się, że jest to przygoda ciężko pracującego mężczyzny... Musiałem siłą wmuszać w nią warzywa i chować czekoladę, której potrafiła pożreć nieprawdopodobne ilości, musiałem dawać jej kieszonkowe, szukać po księgarniach podręczników potrzebnych jej na studia, zabierać ją z imprez w środku nocy... Po tym wszystkim oczekiwała, że usiądę wieczorem i będę wysłuchiwał, co słychać na jej studiach, dlaczego Anka pokłóciła się z Piotrem i dlaczego zgubiła parasol. Polubiłem takie życie, mimo że