instytucji gospodarczych. Nawet w okresie zmian u steru władzy w 1989 r., nie wprowadzono żadnych znaczniejszych reform instytucjonalnych, choć niemal we wszystkich innych krajach regionu nowo powołane gabinety od razu uruchomiły wielkie programy zmian systemowych. Falę przekształceń, która ogarnęła Węgry postkomunistyczne, traktuje Kornai jako kolejny, nieco odważniejszy, krok w trwającym nieprzerwanie procesie ostrożnych zmian na polu instytucji gospodarczych (w tym stosunków własnościowych), który trwał już od blisko trzech dziesięcioleci.<br>Gospodarka węgierska jest dla Kornaia przykładem godnej uwagi ciągłości zarówno polityki makroekonomicznej, jak i zmian systemowych, których nie zaburzyły nawet wydarzenia polityczne - przybierające też bardzo spokojne formy, przynajmniej w porównaniu z takimi