Typ tekstu: Książka
Autor: Tempczyk Michał
Tytuł: Teoria chaosu a filozofia
Rok: 1998
Autor: Tempczyk Michał
Tytuł: Teoria chaosu a filozofia
Rok: 1998
artykule wydrukowanym w Nature. Minęło prawie pięćdziesiąt lat zanim zrozumiano, że owe zakłócenia nie były wcale przypadkowe, lecz stanowiły przejaw bogatej dynamiki lampy. Były to drgania pojawiające się w trakcie przechodzenia układu od jednego atraktora do następnego. W przejściowym obszarze energii konkurencyjne działanie kilku atraktorów prowadzi do ruchu nieregularnego i nieprzewidywalnego. Ruch taki wynika z istoty układu i na pewno nie jest mało ważnym zakłóceniem, jak sądził van der Pohl.
Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego, odkryta przez Biełousowa w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ
Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego, odkryta przez Biełousowa w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ
artykule wydrukowanym w <name type="tit">Nature</>. Minęło prawie pięćdziesiąt lat zanim zrozumiano, że owe zakłócenia nie były wcale przypadkowe, lecz stanowiły przejaw bogatej dynamiki lampy. Były to drgania pojawiające się w trakcie przechodzenia układu od jednego <orig>atraktora</> do następnego. W przejściowym obszarze energii konkurencyjne działanie kilku <orig>atraktorów</> prowadzi do ruchu nieregularnego i nieprzewidywalnego. Ruch taki wynika z istoty układu i na pewno nie jest mało ważnym zakłóceniem, jak sądził <name type="person">van der Pohl</>. <br>Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest <name type="tit">reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego</>, odkryta przez <name type="person">Biełousowa</> w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ
