tu przyjechała, rzeczywistość zaczęła <br>wirować i pędzić. Straciła bagaż, zobaczyła Marię, jakiś obcy człowiek wziął <br>ją za jej siostrę, poczuła się słabo, potem Artur wmusił w nią kawę, aspirynę <br>i koniak. A teraz jest tutaj i czeka nie wiadomo na co.<br>Jakub zatrzymał się i po raz szósty przeprosił za nieprzewidzianą eskapadę. Tłumaczył, <br>że musi coś naprawić i że zaraz potem porozmawiają. Porozmawiają... - spojrzał <br>na nią. Pochylona nad Arturem, wpatrywała się w ekran. Jasne włosy spadały jej <br>na oczy. Była blada, jakby zrobiona z papieru. Coś mu to przypomniało. Cmentarz? <br>Grób na cmentarzu bródnowskim. Właśnie, może to nie chodziło o Marię