całe życie, ale oczywiście nie rozpoznał w Hance. Wyglądała teraz zupełnie inaczej. <br>- Zmieniłam się, co? - spytała smutno. <br>Nie odpowiedział, przed oczyma pojawiły się tamte sceny z dnia przeprawy kanałami do Śródmieścia. Niemal słyszał głosy przerażonych ludzi, których oficerowie pilnujący ewakuacji odpędzali od włazu. Pierwszeństwo mieli powstańcy i ranni. On taszczył nieprzytomnego Jasia. <br>- Dlaczego pan tak na mnie patrzy? - spytała. <br>- Witam starą znajomą. <br>- Spotkaliśmy się kiedyś?<br>- Owszem. <br>I opowiedział jej o ich spotkaniu. O tym, jak się odłączył od innych i jak później odnalazł drogę. <br>- Miał pan wiele szczęścia - odrzekła. - Tacy maruderzy już zazwyczaj tam zostawali. <br>W pewnej chwili zaczęła mu opowiadać