Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa o rodzinie
Rok powstania: 2001
Tytuł: Rozmowa o rodzinie
Rok powstania: 2001
wie.
Pani jest bardzo pogodna.
Tak. Tak że ja, wie pani, staram się zawsze dostosować do sytuacji i jakoś z godnością żyć. No bo jak inaczej?
Tak. Tak, i to jest prawda. Żyje pani z godnością, naprawdę.
No tak tak. Wie pani, byłam szczęśliwa, bo miałam tego , przecież kochałam go nieprzytomnie, a on mnie, i wie pani, pamiętam, jak już po stażu, tam ten domeczek swój... i ja przyjechałam, to jest lato, wie pani, piękna pogoda, ślicznie, zielono tam, ładnie.
W , tak?
Tak. I w jakiejś lekkiej sukieneczce. I mówi, chodź, mama, tam przyjechał mecenas, tam coś takiego, coś tam załatwiali
Pani jest bardzo pogodna.
Tak. Tak że ja, wie pani, staram się zawsze dostosować do sytuacji i jakoś z godnością żyć. No bo jak inaczej?
Tak. Tak, i to jest prawda. Żyje pani z godnością, naprawdę.
No tak tak. Wie pani, byłam szczęśliwa, bo miałam tego , przecież kochałam go nieprzytomnie, a on mnie, i wie pani, pamiętam, jak już po stażu, tam ten domeczek swój... i ja przyjechałam, to jest lato, wie pani, piękna pogoda, ślicznie, zielono tam, ładnie.
W , tak?
Tak. I w jakiejś lekkiej sukieneczce. I mówi, chodź, mama, tam przyjechał mecenas, tam coś takiego, coś tam załatwiali
wie. </><br><who2>Pani jest bardzo pogodna. </><br><who1>Tak. Tak że ja, wie pani, staram się zawsze <vocal desc="yyy"> dostosować do sytuacji i jakoś z godnością żyć.<pause> No bo jak inaczej? </><br><who2>Tak. Tak, i to jest prawda. Żyje pani z godnością, naprawdę. </><br><who1>No tak tak. Wie pani, byłam szczęśliwa, bo miałam tego <gap>, przecież kochałam go nieprzytomnie, a on mnie, i wie pani, pamiętam, jak już po stażu, tam ten domeczek swój... i ja przyjechałam, to jest lato, wie pani, piękna pogoda, ślicznie, zielono tam, ładnie. </><br><who2>W <gap>, tak? </><br><who1>Tak. I w jakiejś lekkiej sukieneczce. I <gap> mówi, <q>chodź, mama, tam przyjechał mecenas</>, tam coś takiego, coś tam załatwiali
