taki rytm, że jego quasi-retrospekcje jawią się na kształt wizji sennych, koszmarów udręczonego umysłu.<br>Rytmika pojawiających się stale ujęć noża-narzędzia zbrodni obrazuje obsesję Rogożyna, trzykrotny powrót sytuacji wyjściowej - pytania o Nastazję - intensyfikuje i wyraża lęk Myszkina.<br>W połączeniu z manipulowaniem ostrością tworzy to klimat z pogranicza jawy i nierzeczywistości o niejasnej proweniencji.<br>Przypomnijmy, że "Nastazja" Wajdy nie jest pierwszą japońską wersją "Idioty" Dostojewskiego.<br>Ponad czterdzieści lat temu adaptował "Idiotę" na ekran Akira Kurosawa, starając się fotografowaniem śnieżnego pejzażu i muzyką wzorowaną na rosyjskiej przybliżyć do klimatu oryginału.<br>Francuski krytyk, Farroth Gaffary, napisał o ostatniej scenie filmu - tej, która jest