braku - skarb królewski. Łańcuch pretendentów do mundu pokrywał się, jak widać, z łańcuchem potencjalnych spadkobierców, obejmował zatem ród kognatyczny, a właściwie wszystkich wchodzących w jego skład mężczyzn. Wróżdą, pojednaniem, dziedziczeniem i mundem zainteresowana była ta sama grupa.<br> Gdy w roli mundoaldów występowało kilku rodzonych i przyrodnich braci kobiety - ślubnych i nieślubnych synów jej ojca - to wydając siostrę za mąż, dzielili oni między siebie otrzymaną metę zgodnie z rozdziałem 161 edyktu, z pewnością nie po to, żeby tę sumę następnie znów złożyć w całość i przeznaczyć do dyspozycji panny młodej. Między normami edyktu Rotariego a legislacją Liutpranda i Aistulfa w sprawie mety