Odchodząc z domu "nowoczesnych", czuje się "na setny ułamek sekundy" (F 177) lekki i żaden. Zaczepia go jednak Miętus i nakłania, aby pójść razem na poszukiwanie parobka, Miętusowego ideału. W trzeciej sekwencji swoich przygód Józio jest już jednak wyraźnie starszy od Miętusa, który zresztą także szybko dorośleje, skoro osiągnął już "niespełna osiemnaście wiosen" (F 231). Trafiają do dworu: bohater, który pochodzi - jak jego twórca - ze środowiska ziemiańskiego, pełni wobec swego szkolnego kolegi rolę mentora i poniekąd opiekuna, znowu do chwili, gdy Miętus prowokuje mini-rebelię służby. Uciekając z Zosią, Józio jest już całkiem dorosły. Porwał ją przecież i żenić się może