ze wszystkim, nie może nic odrzucić, gdyż odrzuciłby samego <br>siebie. <br>W rozdziale szóstym starałam się wykazać, iż za 'logiką paradoksu' kryją <br>się przesłanki metafizyczne nihilizmu, który określiłam mianem 'nihilizmu <br>paradoksowego'. 'Nihilizm paradoksowy' różni się od innych form nihilizmu <br>ze względu na swoje dwie podstawowe cechy. Po pierwsze, nie uznaje zasady <br>niesprzeczności logiki formalnej, uważając sądy paradoksowe za prawdziwe; <br>po drugie, traktuje 'nicość absolutną' jako sprzeczną tożsamość bytu i niebytu, <br>odróżniając ją od 'nicości relatywnej', czyli braku bytu. Te dwie cechy można <br>znaleźć także w filozofii Martina Heideggera i dlatego ją również można <br>zaklasyfikować jako 'nihilizm paradoksowy'. 'Nihilizm paradoksowy' otwiera <br>nową perspektywę