do warunków zewnętrznych oraz wydarzeń, czyli historii - jest to ta "waga przypadkowości", której mimo wszystko to pozostaje niejako na zewnątrz; analiza strukturalna może obserwować jedynie immanentnie systemy już przystosowane do pełnienia funkcji komunikacji międzyludzkiej, owego procesu przystosowania w swoich kategoriach nie może opisać.<br>Ostatecznie analiza strukturalna ma odkryć zasadnicze prawa nieświadomej aktywności umysłu, które warunkują nie tylko wszelkie kulturowe twory człowieka, ale i sposób, w jaki postrzega on świat od niego niezależny, czyli naturę. Osiąga więc zrozumienie nie na poziomie partykularnych kultur, ale człowieka w ogóle. Jest to koncepcja śmiała, przekraczająca granicę nauki szczegółowej, jaką jest etnologia. Stając się koncepcją o