stronę miasta.<br>Pod ręką leżał kamyk zbudowany z szarych i różowych słojów. Polek podniósł go, ogrzał w dłoni i cisnął przed siebie. Nie widać było jego lotu. Po chwili woda przyjęła go z głębokim cmoknięciem.<br>Na wprost urwiska brzęczał cichutko, niczym szyba w nie domkniętym oknie, stary Młyn Francuski. Pierwszy nietoperz przeleciał zygzakiem nad ziemią.<br>- No to co? - rzekł Polek półgłosem.<br>- No to co? - powtórzył głośno.<br>Po stromym urwisku wciskało się do góry milczkiem zimno wieczorne. Wątłe krzaki uczepione twardej gliny ucichły, bały się już poruszyć choćby listkiem. Nikt więc nie odpowiedział prócz wody, która gadała jednostajnie w mroczniejącym dole.<br>Polek