historii kina III RP.<br><br>&lt;tit&gt;"Trzy kolory: Biały", reż. Krzysztof Kieślowski (1994).&lt;/&gt;<br><br>Czołowy twórca społecznego kina drugiej połowy lat 70. powiedział w nowej Polsce: "Beze mnie" (tytuł jednego z wywiadów), i zaczął robić karierę za granicą. Z serii kolorowej - w Polsce toczył się częściowo "Biały": do ojczyzny wraca w walizce emigrant nieudacznik, w dodatku impotent, złodzieje kradną walizkę i porzucają ją na wysypisku śmieci. Bohater jest więc znowu w Polsce, czyli na śmietniku.<br><br>&lt;tit&gt;"Dług", reż. Krzysztof Krauze (1999).&lt;/&gt;<br><br>Tak jak "Psy" otwierały dekadę lat 90., tak "Dług" ją zamykał. Kraj po transformacji systemowej i obyczajowej. W świecie małego biznesu trwa śmiertelna (w