Mój notes, luźne kartki, opakowania niesionych akurat towarów pokrywają się bezustannie nowymi znakami. Potem "w domu" przepisuję to wszystko do dużego zeszytu. Wielokrotnie - i to w Japonii jest przeurocze - w pociągu czy po prostu na ulicy ludzie, widząc moje usiłowania, zatrzymują się udzielając mi pomocy czy wyjaśnień. Robią to z nieukrywaną satysfakcją i radością. Tylko mały Miasaka, nasz szyper, patrząc na moje wysiłki mówi za każdym razem:<br> - Andrzeju, ty rysujesz te znaki w bardzo, ale to bardzo swoisty sposób... - Obrazowe wyjaśnienie polskie: rysujesz haczyk, rysujesz kółeczko, rysujesz pałeczkę i masz literę "ą" naszego alfabetu.<br> Oczywiście docieramy do Jokohamy w zupełnych ciemnościach