krytycznych. Malarz może wyrażać co dzień inne, czysto cerebralne koncepcje. Otóż sztuka Buffeta jest na drugim biegunie takiego ujęcia - nie jest wolna, bo sam malarz nie jest wolny: jest jak zamurowany w jedynej, własnej wizji świata; przez swój krzyk malarski próbuje wyrwać się z samotności. Ten świat własnej wizji Buffet nieustannie rozszerza ostatnim wysiłkiem woli i świadomości - jego wystawa w Galerie David, zorganizowana równocześnie z retrospektywą u Charpentiera, z obrazami ilustrującymi życie Joanny d'Arc, jest tego przykładem.<br>Te wielkie płótna, malowane gwałtownymi zestawieniami kolorystycznymi, gdzie twarze są już inne niż wiecznie ta sama końska i karykaturalna z dawnych płócien - to próba