nazwy - radykałów, ludowców, reformistów, konstytucjonalistów, chrześcijańsko-społecznych itp. Partie robotnicze najczęściej, choć nie zawsze, wskazywały w nazwie na socjalizm, np. "Socjaldemokratyczna Partia Niemiec" <foreign lang="ger">(Sozialdemokratische Partei Deutschlands</>)</> lub też "Francuska Partia Socjalistyczna" <foreign lang="fr">(Parti Socialiste Franais)</>.<br>Rzecz prosta, że do nazwy nie należy przywiązywać zbytniej wagi - były stronnictwa socjalistyczne z nazwy, które niewiele wspólnego miały z socjalizmem, lub liberalne, dalekie od liberalizmu.<br>Siła stronnictwa, jego wpływy, jego trwałość zależały od wielu czynników. Jednym z najważniejszych była niewątpliwie podstawa, na której stronnictwo się opierało, tzn. czy reprezentowało ono interesy i dążenia silnych grup społecznych, czy też grup słabych, względnie tracących siły i znaczenie. A