się być sytuacja, mogąca mieć miejsce najwcześniej w okresie niewoli babilońskiej. Rozdział ten bowiem tchnie gwałtowną nienawiścią do Edomu i jego mieszkańców i żywo przypomina fragment Iz 63, 1-6, wyrażający również całą gorycz i niechęć wobec Edomitów, spowodowaną ich wtargnięciem do Judei oraz ich okrucieństwem wobec mieszkańców w czasach niewoli. Natomiast rozdział trzydziesty piąty zapowiada pociechę i powrót Judejczyków do własnego kraju, czym przypomina Deutero-Izajasza. Toteż niektórzy bibliści nawet twierdzili, że rozdziały 34-35 należały już do drugiej części księgi, a sekcję historyczną, obejmującą rozdziały 36-39, specjalnie dołączono w tym miejscu, aby tym ściślej połączyć całą księgę i