osobnego miejsca Fryderyk Schlegel w słynnej Rozmowie o poezji (1800), podstawowej rozprawie teoretycznej kręgu jenajskiego, że nie dramat zaprzątał uwagę młodych Wordswortha i Coleridge'a.<br>Przyczyny tej początkowej wstrzemięźliwości pisarzy można odnaleźć w studium Fryderyka Schlegla Geschichte der europäischen Literatur (1803/1804). Patrząc na teatr od strony ówczesnej publiczności i jej niewybrednych gustów, traktował wtedy dramat - gatunek dla teatru - jako popularną formę poezji, zatem jako jej rodzaj osobliwie pośledniejszy. To nie dramat, lecz powieść zaprzątała wtedy jego uwagę. Szybko jednak zaczęto postrzegać, że to właśnie dramat, dzięki formie dynamicznej, otwartej i dyskursywnej najlepiej mógł wyrażać egzystencjalne i poznawcze problemy romantyków - lecz by