zbyt wielkie, by mogło ono godnie i szczęśliwie przeżyć życie. Po drugie, pokazują rodzicom, że takie dziecko ich też skazuje na ogromne męki i koszty. O ile z pierwszym argumentem trudno poważnie dyskutować, gdyż jakość życia ocenić może tylko ten, kto dostanie możliwość jego przeżycia (to, co dla mnie jest niewyobrażalnym cierpieniem, dla kogoś innego może być trudnym szczęściem), o tyle drugi trzeba brać poważniej. Już niektórzy wielcy myśliciele rabiniczni, powołując się na konieczność ochrony zdrowia psychicznego matki, dopuszczali aborcję, jeśli dziecko miałoby być tak ciężko chore, że mogłoby wywoływać problemy psychiczne u jego matki. Podobnym argumentem posługuje się popularny i