wywołane działaniem LSD i podobnych środków opisywano zazwyczaj przy<br>pomocy takich samych określeń, jakimi wcześniej było opatrywane<br>doświadczenia mistyczne. Twierdzono więc, że LSD "ujawnia nieśmiertelną<br>naturę umysłu", "pozwala na kontakt z Bogiem", "znosi dualizm podmiotu<br>i przedmiotu" i tym podobne. Słowem: traktowano ów chemiczny środek<br>oraz wywołane przezeń doświadczenia jako niezawodne i namacalne<br>potwierdzenia tego wszystkiego, co obiecywały pisma mistyczne, nauki<br>wschodnich guru czy też przekazy pochodzące od ezoterycznych<br>nauczycieli.<br> Otóż w kręgach, gdzie hołdowano takim jak powyższe polądom, określano<br>LSD i podobne jemu substancje naturalne lub sztuczne (m.in. pejotl,<br>meskalina, psylocybina, DMT, STP) nie jako halucynogeny, ale "środki<br>psychodeliczne