w poważnie traktowanej nawet w swym szaleństwie poczuciu misji spełnianej przez bohaterów - cechy te można wymieniać niemal bez końca. Ale niemniej dobitnie świadczy o tym jego postawa życiowa, przede wszystkim - postawa wobec własnej sztuki. Wszystkie wspomniane wyżej cechy jego filmów można bez ryzyka błędu przenieść na osobę twórcy. Uderzająca jest niezmierna powaga, z jaką traktuje każdy swój film, zarówno w czasie realizacji, jak i po ukończeniu. Własna twórczość była dla niego zawsze, również w sensie najbardziej dosłownym, sprawą życia i śmierci: dobrze znane są anegdoty o walkach, jakie toczył z własnymi ekipami, z Kinskim, z tragarzami i statystami, z wojskowymi w