nieraz myślał brat w długie wieczory zimowe, kiedy będąc już panem na działdowskim zamku, pędził samotne dni. Toteż postanowił sprowadzić ją do siebie. <br>Młoda dziewczyna wniosła od razu nowe życie do ponurego zamku. Zręczna i gospodarna, zakrzątnęła się około kuchni i komnat zamkowych. Przystępna i dobra dla wszystkich, stała się niezmiernie lubianą wśród służby i załogi. Jak po ponurej, martwej zimie krzewi i rozrasta się nowe życie, tak rozbudziło się ono i rozkwitło na zamku działdowskim. Nawet zły i zawsze posępny jej brat rozpogodził się czasem, a wtedy głos jego brzmiał mniej ostro i surowo. <br>Wieść o młodej, dobrej pani na