się zasadniczo od spektrografu Lymana. Używał on jak i poprzednicy, siatki dyfrakcyjnej wklęsłej, posiadającej około 500 rys na milimetrze.<br>Badaniami swemi nietylko osiągnął Millikan rekord krótkości fali, lecz i wyjaśnił szereg zagadnień, posiadających wielką doniosłość z punktu widzenia nauki o promieniowaniu atomów. W tych krótkich "gorących" iskrach, jak je nazwano, niezmiernie często występują atomy pozbawione swych elektronów zewnętrznych''), t. zw. atomy wielokrotnie zjonizowane. Prace Millikana, Bowena, Sawyera i innych w dziedzinie fal skrajnego ultrafioletu pozwoliły ustalić prawa, rządzące widmami atomów zjonizowanych. Prawa te omówimy w rozdziale, poświęconym budowie atomu.&lt;/&gt;<br><br>&lt;page nr=62&gt;<br><br>&lt;div type="mon"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;NIELS HENRIK ABEL.&lt;/&gt;<br><br>Wspominaliśmy w "Mathesis Polskiej" (Tom IV. p. 136) o