nakryć. Gdy zobaczyłem kelnerkę w stylizowanej &lt;foreign&gt;Bayerischekleidung&lt;/&gt; byłem prawie pewien, że to &lt;foreign&gt;Berchtesgaden&lt;/&gt;, w którym widziałem tylu &lt;foreign&gt;richtigen Jodelwagabunden&lt;/&gt;.<br> Mój niemiecki nie należy do najgorszych, więc od niechcenia zadałem miłej pani parę pytań w języku Goethego, na które otrzymałem odpowiedź w nienagannym &lt;foreign&gt;Hochdeutsch&lt;/&gt;. Ze skurczonym z emocji żołądkiem czytałem dalej nieznajome mi nazwy dań w bogatej karcie: a więc najpierw coś do piwa: smalec domowy ze skwarkami 3,5 zł, &lt;foreign&gt;obatzda&lt;/&gt; - bawarski przysmak z preclem 11(!) zł. Przyniesiono piwo pszeniczne, lekko mętnawe, silnie musujące - od słodowego różniło się brakiem goryczki i lekko kwaśnym smakiem. Rozcierając je na podniebieniu, czytałem dalej: zestaw