w które nas się rzuca, jest przeznaczoną dla nas siedzibą, przestrzenią przychylną ludzkiemu życiu. Tymczasem wystarczy, że ufnie naciśniemy klamkę - jak lokator, wkraczający w progi mieszkania i pragnący jedynie spędzić parę chwil w spokoju - aby rozbłysły światła i ogłuszył nas krzyk zaczajonych po kątach gości urodzinowych: "NIESPODZIANKA!!!" Nikt z nas "nigdy by nie przypuścił", że od pierwszego momentu życia świat obejmie go uściskiem jednocześnie zachłannym i dławiącym, że rozciągnie go między biegunami rozkoszy i bólu, postawi go w swoim centrum i zarazem będzie bezustannie deptać jego godność, stanie mu się dobroczyńcą i prześladowcą w jednej postaci. "I nikt nas nie uprzedził", że