miesiące tylko potrzymał ich Pandera na nowej robocie, do której przecież sam namówił. Najdziwniejsze jednak to, że Korbal wcale się nie martwił. Był nawet zadowolony.<br>- Nareszcie - mówił - wyrwałem się z tego kieratu. - A co teraz będziesz robił?<br>- Nie sztuka robić - odpowiedział wykrętnie - sztuka zarobić.<br>Święta mieli pogodne i syte jak nigdy dotąd. Nawet choinka stała w kącie, przypominając lata wygnania. Bo nad Wołgą zawsze mieli to drzewko zielone, pachnące im Polską, a w Polsce - nie zawsze.<br>Wieczorem drugiego dnia świąt, gdy ojciec wybrał się do Korbala, a Kachna z Walkiem na szkolną choinkę, Szczęsny siedział w kuchni obok Weronki, która układała