niezrównana!"&lt;/&gt; (F 127)<br><br>VI<br><br>Bohater Ferydurke został zatem - za sprawą Pimki i Młodziaków - złapany i uwięziony w formie zbudowanej na przeciwstawieniu nowości i staroświeckości. Tym samym stracił wszelką - jak powiada - "możność": kim innym jest dla siebie (trzydziestolatkiem bez przesądów), kim innym dla otoczenia (nieletnim "pozerem", co przypadkowymi maskami zasłania swą nijakość). Cokolwiek zrobi, wypada fałszywie, ponieważ źle "wchodzi" w mentalny świat Młodziaków. Pasą się oni niezręcznością Józia, tyją jego śmiesznymi cierpieniami! Im bardziej zaś cierpi, tym trudniej wydostać mu się z semantycznej sieci, którą uszczelnia każdy dzień, każde spotkanie z nowoczesną i jej rodzicami. Zabawnie wyolbrzymione przez pisarza, doświadczenie "niemożności" mało