na otaczające wydarzenia, paraliż wewnętrzny - co właściwie jest stanem, do którego wytworzenia dążą prześladowcy - to im wystarcza. Innym możliwym stanem - u jednostek bardziej ruchliwych i przebiegłych - będzie zatrzymanie się na tym stopniu wewnętrznego odrętwienia i rozwinięcie na zewnątrz działalności zupełnie cynicznej. W zagładzie wartościowania czerpią one uzasadnienie dla postępków najbardziej nikczemnych: skoro nic trwałego nie istnieje, skoro życie nie jest niczym innym niż bezsensownym kłębieniem się jakiegoś pożerającego się nawzajem robactwa - wszystko jest dozwolone, ratujmy siebie. W ten sposób idą drogą zatajonych czy jawnych przestępców, których każde zbiorowisko wydaje mnóstwo - ale w okresach wyjątkowych rodzi się ich więcej niż kiedykolwiek, gdyż