prowadził go tylko jasny krążek wylotu. <br>Choć posuwał się szybko, światło było wciąż <br>niemal tak samo odległe. Przystanął i rzucił spojrzenie <br>wstecz. Zimny dreszcz spłynął mu po plecach. Z tyłu <br>było ciemno. Tak jakby ktoś stojący tam przesłaniał <br>wylot tunelu do zbiornika.<br><br>"Niemożliwe - powiedział sobie - to w zbiorniku <br>jest ciemno, nikt tam nie stoi".<br><br>Przenikliwie ciurkotała woda. Wpatrywał się w plamkę <br>szarości, a im dłużej to robił, tym wyraźniejszego <br>doznawał wrażenia, że się ona porusza.<br><br>Odwrócił się i pobiegł dalej. Po drodze minął <br>odgałęzienie, boczne ramię tunelu odchodzącego gdzieś <br>w prawo, i zbliżał się już do oświetlonego <br>wylotu, gdy niespodziewanie jego