wej! Jakże ma przepraszać pana Hipolita, skoro nie czuje swej winy. Nie może zresztą przepraszać! Nigdy i nikogo. Przepraszają ludzie słabi, a on jest mocny, wszystko na świecie będzie od niego zależało. Wszystko na świecie będzie w jego ręku i jego mocy. <br>Stanął w oknie i zatopił oczy w księżycowej nocy. W tę przestrzeń niezmierzoną i tajemną może iść i zdobywać. Może jej wydrzeć tajemnice wszelkie. Przejmie i zachowa dla siebie mądrość wieków przeszłych, pod przyszłości gmach zwycięski położy węgielny kamień. <br>W tym świecie głębokim, nad którym dzień powstaje i noc zapada, wszystko należeć będzie do niego, jeśli tylko wyciągnie ręce