pochodzą ze współbieżnych z czasem okien czasowych, to dla wypowiedzi o różnej długości powstaje problem ich normalizacji. Nie ma to znaczenia jedynie w przypadkach, gdy parametry są uśrednione w czasie lub gdy procedura ekstrakcji parametrów uniezależnia je od czasu. Proces dopasowywania długości wektora lub macierzy parametrów może być realizowany jako normalizacja liniowa lub nieliniowa. Zasadę normalizacji liniowej ilustruje rys. 4.17. Każdy punkt na skali czasu wektora x o długości &lt;gap&gt;, zostaje przetransformowany w punkty nowego przebiegu &lt;gap&gt; znormalizowanej długości P, tzn. &lt;gap&gt;<br>gdzie N - operator normalizacji czasowej.<br>Normalizacji nieliniowej możemy dokonywać albo bezpośrednio, według określonej funkcji N, albo jako normalizacji odcinkami liniowej. Normalizację