z pieskiem zakończył się dla niej bardzo boleśnie. Chłopcy z podwórka podsłuchali kiedyś jej "rozmowę" z Miśkiem, zorientowali się, że zachowuje się tak, jakby spacerowała z psem, że mówi do kogoś, kogo nie ma, i bezlitośnie ją wyśmiali. Zniszczyli w ten sposób jej dziecięce marzenia i nadzieję na miłość i normalność. Wspomina to jako jedno z najsmutniejszych doświadczeń swego życia.<br>Fantazjowanie nie jest wyłączną domeną dzieci. Zdolność tę posiadamy wszyscy i możemy korzystać z niej do woli, pod warunkiem jednak, że fantazjując, nie tracimy kontaktu z rzeczywistością. U dzieci wygląda to czasem tak, jakby granica między światem na niby a rzeczywistym