zasadzie ruchów roboczych jako najmniejszych elementów, na jakie daje się podzielić praktycznie praca ludzka.<br>Naturalną konsekwencją takiego podziału pracy i analizowania racjonalności poszczególnych jej elementów co do rodzaju, warunków i kolejności ich występowania było oczywiście podjęcie próby ustalenia dla nich normatywów czasu.&lt;/intro&gt;<br>System normatywów czasu jest podstawą analityczno-obliczeniowej metody normowania, mającej najczęstsze zastosowanie przy ustalaniu technicznych norm pracy w przemyśle maszynowym. Zagadnienie poprawności teoretycznej systemu normatywów czasu zostało omówione przez autora w oddzielnym artykule jako problem, czy można dzielić pracę ludzką na elementy, aby potem w oparciu o ustalone normatywy czasu na takie podobne elementy można było normować czas całej