przecież wiemy, że wielkim kompozytorem był. A cóż dopiero profanować arcydzieła kultury narodowej w banale rozrywkowego szlagieru, szargać autorytet w cyberpunkowym zgiełku, w sosie jazzowej ballady. Coś nas jednak w tej "barbarzyńskiej" muzyce intryguje i skłania do pytania, czy wbrew temu, co podpowiadają nawykowe sądy, nie obcujemy właśnie z twórczością nowatorską i wartościową. <br><br>O tym, że Lutosławski nie taki straszny, jak go malują, postanowił nas przekonać wiolonczelista Andrzej Bauer, zapraszając do współpracy wirtuoza jazzowego fortepianu oraz trójmiejskiego didżeja. Pomysł narodził się ponad rok temu, kiedy 10. rocznicę śmierci Lutosławskiego filharmoniczny świat uczcił szeregiem koncertów, wykładów i wydawnictw. Trudne dzieła polskiego kompozytora